Na afloop zeiden de muzikanten dat ze al met kippenvel stonden te wachten achterin de tent. De fantastisch gevulde Kermistent verwelkomde de muzikanten die in een lange rij door het middenpad van de tent hun plek opzochten op het podium. En toen moest ‘Hallowed be thy name’ nog beginnen: hardrock van Iron Maiden door een fanfareorkest.
Het was het eerste kippenvelmoment, er zouden er nog vele volgen zondagmiddag 25 mei.
Het 50-koppige orkest had als basis het orkest van Erato, aangevuld met een combo (drums, basgitaar, sologitaar, elektrische piano) en muzikanten die de draad weer eens wilden oppakken of in het dorp wonen en elders spelen ofwel muziekvrienden uit de regio.
Dirigent / arrangeur Thomas Geerts had het het orkest niet makkelijk gemaakt. Ieder nummer van iedere artiest was voor de zanger(es) op maat gemaakt door hem, welk nummer ze ook hadden gekozen om te zingen.
Dat leverde een breed scala aan muziek op, soms ook nog afgewisseld door nummers van het orkest alleen.
Het publiek genoot, het orkest zichtbaar ook en het enthousiasme spatte van de solisten af.
Na de hardrock van Iron Maiden leidde presentator Jos Konijn het publiek langs vele muziekstijlen. Outlined Vocals bracht popsong als ‘Ain’t nobody’ (Rufus ft. Chaka Khan) en ‘Dansen op de vulkaan’ (De Dijk).
Singer-songwriter Lucas Nicolas kreeg de tent stil met ‘Hollywood’ (zijn versie van ‘Het was een nacht’ – Guus Meeuwis) en ontroerde met ‘Let it go’ (Passenger) dat hij samen met zijn compaan Tjesse aan de piano bracht.
Marjan Koelemeijer excelleerde in het prachtige ‘Show me the meaning’ (Anne Kernheim), terwijl ze het publiek op de stoelen bracht met ‘Go like Elijah’, waarin ze Lotte en Jelline Hoebe als backing vocals had.
Musicalster Cindy Willems bracht ‘Buenos Aires’ uit haar ‘Evita’ (maar dan in de versie van Glee) en zong de popsong ‘All I ask’ (Adèle).
Fons Veeken tenslotte was besmet met het Volendamse feestvirus en kreeg de zaal mee met zijn versie van ‘Van Goes tot Purmerend’ (Jan Smit) en ‘Engelbewaarder’ (Marco Schuitmaker).
En het orkest? Dat begeleidde, genoot, zat op het puntje van de stoel om de aanwijzingen van Thomas Geerts te volgen. Het kon zelf schitteren in het prachtige ‘Ecstacy of Gold’ (uit ‘The good, the bad and the ugly’), het swingende ‘Samba de Janeiro’ en het bigbandnummer ‘Light Walk’.
De 65e verjaardag van Erato is derhalve op indrukwekkende wijze gevierd. En voor een 65-jarige bleek het orkest zeer vitaal, kerngezond en inspirerend. Nog steeds kunnen we in Spanbroek zeggen: ‘I’ve got the music in me’. Een terechte afsluiter van dit concert, dit muziekfeest.
Erato wil iedereen die heeft bijgedragen aan dit feest danken. Gastmuzikanten; hoofdsponsor Kees Koopman Transport en alle andere sponsors; Stichting Muziek Opmeer, Rabo Participatiefonds, Stichting Glaswerk, VSB-fonds; ReadShop, De Kermistent, Koenis BV, Albert Heijn; de vrijwilligers achter de schermen; Ruud Koelemeijer / One Creative; Bonifatiusschool; kortom: iedereen die we hier wel hadden moeten noemen en niet zijn genoemd.
Een naam willen we hier echter nog wel noemen: onze dirigent Thomas Geerts. Als muzikaal leider, arrangeur, muzikaal meedenker is hij voor ons, Erato, goud waard. Het maakt dat we vol vertrouwen en met heel veel plezier op gaan naar het volgende project.